Η οικογένεια ως πρωτογενής φορέας κοινωνικοποίησης

Λεμονιά - Ελένη Μαλκογιώργου, Κοινωνιολόγος
Επιβλέπων καθηγητής: κ.Γιαβρίμης Παναγιώτης

Η οικογένεια είναι ο βασικός θεσμός κοινωνικοποίησης του ατόμου, λόγω του ότι έρχεται πρώτος χρονικά από όλους τους υπόλοιπους θεσμούς και ενεργεί στα πρώτα χρόνια της ζωής του ατόμου, τα οποία είναι κρίσιμα. Αυτός είναι και ο λόγος που η οικογένεια θεωρείται πρωτογενής φορέας κοινωνικοποίησης. Μέσα στην οικογένεια, το παιδί μαθαίνει να εξαρτάται από άλλους ανθρώπους, συνειδητοποιεί τη συνύπαρξή του μαζί τους και διαμορφώνει τις στάσεις του για τη ζωή και τον τρόπο σκέψης που θα ακολουθήσει μετέπειτα σε μεγαλύτερη ηλικία.

Το άτομο από τα χρόνια της παιδικής του ηλικίας δημιουργεί άρρηκτους δεσμούς με την οικογένειά του, κυρίως συναισθηματικούς, αλλά και οικονομικούς, όπου οι οικονομικοί παύουν συνήθως να ισχύουν από τη στιγμή που καταφέρνει το άτομο να ανεξαρτητοποιηθεί από την οικογένειά του και να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις.

            Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της παράτασης της συμβίωσης των νέων με την οικογένειά τους, ακόμη και μετά τα τριάντα τους χρόνια, καθώς είτε αδυνατούν να τα φέρουν εις πέρας εξαιτίας της οικονομικής τους αδυναμίας και της ανασφάλειας που τους έχει δημιουργήσει η εργασία τους, είτε επειδή αργούν να συνειδητοποιήσουν και να πάρουν την απόφαση να αποχωριστούν την οικογενειακή τους θαλπωρή, εξαιτίας του συναισθηματικού δεσίματος που έχουν με την οικογένειά τους. Το γεγονός αυτό, έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις συνθήκες που επικρατούν σε άλλες χώρες, όπως είναι οι Σκανδιναβικές, όπου υπάρχει ένα καλά οργανωμένο σύστημα που προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια στους νέους, για να αποφασίσουν να ανεξαρτητοποιηθούν και να μείνουν μόνοι τους.

Επιπλέον, αυτές οι χώρες τείνουν να αποκαλούνται «κρύες», καθώς παρατηρείται ότι δεν ισχύει αυτό το έντονο συναισθηματικό δέσιμο που υπάρχει στις ελληνικές οικογένειες, όπου σε πολλές περιπτώσεις, η επιμονή της «μαμάς» να «κρατήσει κοντά το παιδί της», καθιστά ανέφικτο το όνειρο για την εξέλιξη της ζωής του ατόμου, την ανεξαρτητοποίησή του από το σπίτι των γονέων και την απόφαση να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια.